Wystąpienie Prezydenta RP przed Pomnikiem Powstania Warszawskiego
Żołnierze Powstańcy,
kiedy modlitwą, myślą, pamięcią ogarniamy tych wszystkich, którzy polegli, zginęli w Powstaniu Warszawskim; kiedy z wdzięcznością myślimy o tych, którzy służyli polskiej wolności.
Minęło już 71 lat od dramatycznej próby – nieskutecznej, nieudanej – uratowania polskiej wolności, zbudowania przestrzeni polskiej wolności pomiędzy dwoma totalitarnymi potęgami: pomiędzy żelazną, stalową armią Hitlera i idącą armią Stalina. Zadanie było niezwykle trudne. Zadanie było karkołomne, a nawet pewnie skazane od samego początku na niepowodzenie. Ale dzisiaj ogarniamy tą pamięcią z wdzięcznością tych, którzy pokazali wtedy, że wolność jest wartością bezcenną. Dzisiaj, 71 lat po tej dramatycznej próbie uratowania polskiej szansy na wolność, polskiej szansy i polskich marzeń o wolnym państwie, o wolnym kraju, o wolnym narodzie, tym bardziej musimy myśleć z szacunkiem i wdzięcznością o polskiej wolności dzisiaj. Dlatego mówimy i myślimy, i dziękujemy Powstańcom za to, że heroicznie walczyli o wolność. Tę samą wolność, której wtedy nie udało się uzyskać, ale dzisiaj jest ona naszym udziałem.
W wielu miejscach Polski, w wielu miejscach Warszawy są pomniki Powstania Warszawskiego, są miejsca, które w sposób symboliczny mają przypominać heroiczną walkę, dramat Powstania i dramat klęski. Przeżywamy te pomniki, stajemy przed nimi, pokazujemy naszym dzieciom i wnukom – dla pamięci, dla wiedzy o naszym narodzie. Jednym z tych pomników jest i ten, przed którym się zgromadziliśmy. Ale myślę, że najpiękniejszym pomnikiem, najbardziej przemawiającym do nas wszystkich, jest pomnik współczesnej Polski – bo przecież wolna Polska jest częścią tej samej walki o wolność, która była wtedy, w ’44 roku, bez szans, ale została zrealizowana wiele lat później. Najpiękniejszym pomnikiem zwycięstwa Żołnierzy Powstania Warszawskiego jest wolna Polska, jest piękna, piękniejąca z roku na rok Warszawa. Myślę, że każdy z Powstańców, każdy, który sięga pamięcią wstecz, doskonale pamięta dramat miasta, który dzisiaj przecież jest wspomnieniem na tyle odległym, że możemy wszyscy razem czuć ogromną satysfakcję. Ten czas heroicznej walki możemy dzisiaj zamieniać w czas pracy, w czas służby wolnej Polsce. Warto więc dzisiaj codziennie powtarzać z wdzięcznością – myśląc o Powstaniu Warszawskim i o jego bohaterach – że dzisiaj realizacja celów i marzeń pokolenia żołnierzy Armii Krajowej, armii podziemnej, to jest realizacja celów stojących przed wolną Polską, przed piękną, odbudowaną Warszawą.